Przejdź do menu Przejdź do treści

ZESPÓŁ BADAŃ PRASOZNAWCZYCH

Zadania badawcze Zespołu realizowane będą w kilku obszarach, zgodnie z tradycją dyscypliny, potencjałem zespołu, potrzebami współczesnej wiedzy o prasie i dydaktyki. Z jednej strony w sposób skoordynowany i systematyczny należy rozpoznać i wypełnić istniejące luki, z drugiej zaś żywo reagować na współczesne problemy.

 

Kierownik: prof. UP dr hab. Grażyna Wrona

Współpracownicy: dr Władysław M. Kolasa, dr Grzegorz Nieć, dr Michał Rogoż, dr Ewa Wójcik, mgr Renata Zając.

Zadania badawcze Zespołu realizowane będą w kilku obszarach, zgodnie z tradycją dyscypliny, potencjałem zespołu, potrzebami współczesnej wiedzy o prasie i dydaktyki. Z jednej strony w sposób skoordynowany i systematyczny należy rozpoznać i wypełnić istniejące luki, z drugiej zaś żywo reagować na współczesne problemy.

Główne segmenty badań prasoznawczych koncentrować się będą na obszarze badań historyczno prasowych, bibliograficznych oraz historiografii prasowej.

Nurt pierwszy obejmie dzieje prasy polskiej w od XIX do XXI wieku, ze szczególnym uwzględnieniem historii prasy krakowskiej. Mimo obfitej literatury naukowej w tym zakresie, nadal badania czasopiśmiennictwa tego okresu wymagają wszechstronnych i wnikliwych poszukiwań źródłowych, ujęć monograficznych i syntetycznych. Uwaga ta szczególnie dotyczy prasy krakowskiej,  badania której winny stać się specyfiką naszej placówki. Podkreślić bowiem należy, że prasa zawiera materiały szczególnie istotne dla różnych dyscyplin humanistycznych.

Wątki szczegółowe, które pojawią się w naszych badaniach można ująć następująco:

  1. Prasa krakowska jako źródło do badań nad życiem miasta w XIX-XX wieku, a także  jako źródło wiadomości o dziejach miasta i regionu.
  2. Bibliografia prasy krakowskiej z lat 1918-1939. Działanie te będą miały charakter wstępnych ustaleń i punkt wyjścia do badań syntetycznych, których końcowym efektem może być monografia prasy krakowskie okresu dwudziestoleci międzywojennego.
  3. Bibliografia prasy pedagogicznej wydawanej w Polsce w latach 1945-1989.
  4. Dzieje czasopiśmiennictwa popularnonaukowego w Polsce.
  5. Problemy prasy współczesnej, w tym pedagogicznej, naukowej, dla dzieci i młodzieży.

Oprócz planowanych badań  można rozwinąć inne formy aktywności poprzez organizowanie cyklicznych spotkań naukowych, seminariów, odczytów dla różnych środowisk.